İki kişilik yemek yemekten her şeyi çift çift almaya, bir türlü düzenli olamamaktan başladığı işi bitirmemeye ve bitmek tükenmek bilmeyen bir öğrenme isteğine kadar çok tanıdık semptomları duyunca ilgilenmeden edemedim. Anneannemin "Deli kızın çeyizi gibi niye her şeyi ikişer ikişer alıyorsun?" sözü geldi aklıma! (Her şeyi yarım yaşamak, hakkı olanın yarısını yemek/almak/yaşamak gibi bir şekli de var.)
Bence siz bir bilenden dinleyin konuyu. Linki aşağıda:
Hayatta olan aile büyükleriniz varsa onlardan anne karnında geçirdiğiniz zamanı öğrenmek iyi bir fikir olabilir.
Her şeyi öğrenin aslında; soylar boyu taşınan travmaları da çalışmak isteyebilirsiniz ileride bir gün.
Lazım olduğunda soracak kimse olmuyor sonra.
Ve müziksiz yazı olmaz tabi. Cem Adrian'dan:
Sevdiklerimiz hep bizimle olsa
ne güzel olur...