Kadınlar Gününün Ardından

Ben feminist değilim. Hümanist olmanın kadın haklarına sahip çıkmak için yeterli olduğunu düşünenlerdenim. Herkes insan gibi özgürce yaşarsa, kadınlar da yaşar. Hiç kimseye şiddet uygulanmazsa, kadınlara da uygulanmaz. Kimseye baskı yapılmazsa, kadınlara da yapılmaz. Kimseye ayrımcılık olmazsa, kadınlara da olmaz.

Aslında kadın olmak değil sadece zor olan, hayatın kendi zor!

Paralel Evrenden Bildiriyorum

Yanlış evrene gelmişiz arkadaşlar, buraya müsveddeleri atıyorlarmış, asıl düzgün olan evrenler diğerleri. Bence geçelim. 

Ama uyarıyorum. Hepimiz arızalarımızı biliyoruz, kendimize hakim oluyoruz ve oradaki sakin ortama uymaya çalışıyoruz, tamam mı?! Yani, öyle pazartesi sendromları, maçoluklar, "Yok bişey" diye trip atmalar, "Sen nasıl istiyorsan öyle yap"lar, "Akşama iş toplantım var"lar, telefona Ezgi'yi Abdullah olarak kaydetmeler - hatta annenin sorduğu sorulara otomatiğe bağlı "Bilmiyorum" cevabı vermeler - falan olmasın. Rezil olmayalım.

Yani..! Şunlardan bile utanıp rezil olabilecek insanları, sen al bütün "Hiç olmamışlar"la bir arada aynı çöpe at. Biz bile metal, kağıt, camı birbirinden ayırıyoruz. Nasıl evren yönetimiyse bu da artık!

Şimdi sizinle diğer evrenden birkaç durum paylaşayım. Gitmedim henüz, giden kimseyi de dinlemedim ama tahminen şöyledir diye düşünüyorum.

Bir Hayalim Var

28 Ağustos 1963'de Martin Luther King'in Washington D.C'de yaptığı "Bir Hayalim Var" konuşması gibi - o değerde olmasa da - benim de bir hayalim var.

Onun söylediği gibi, "Bugünün ve yarının zorluklarıyla yüz yüze olmamıza rağmen", yine de var.

Zamanı geri almak istiyorum. Hayır, gençleşmek anlamında değil, o da olursa bonus olsun ama, hayal o değil! . 

"Telafi sınavı" gibi bir şey. "Geçer not alamadın, sana bir sınav hakkı daha veriyorum, bu defa daha iyi çalış, nerede hata yaptığını gör, farklı düşün, farklı davran, farklı yoldan git. Ne de olsa aynı yoldan gidersen aynı yere varırsın. Geçen defa olmadı. Haydi, sil baştan!" gibi bir şey.